De eerste keer dat ik het woord mediaton hoorde was in de herfst van 2018. Nog geen twee jaar geleden dus, terwijl vandaag de dag er geen dag voorbij gaat zonder dat het begrip mediation of mediator in gesprekken, op social media of in mijn gedachten voorkomt. Mijn interesse ontstond echter pas in dat najaar toen iemand mij vroeg om als neutrale derde een moeilijk gesprek bij te wonen. Achteraf verliep dat gesprek lang niet zo moeizaam als gevreesd en mijn rol was zeer klein, maar blijkbaar was mijn toezegging en aanwezigheid voldoende steun voor beide partijen om tot goede afspraken te komen. En nu ben ik officieel een mediator en sta ik eindelijk ingeschreven in het kwaliteitsregister van de Mediatorsfederatie Nederland (MfN). Maar dat ging uiteraard niet vanzelf. Daar ging veel tijd, geduld en energie in zitten. In dit stuk neem ik je mee en vertel ik over mijn weg naar het MfN-register.

Oriëntatie opleidingen
Mijn eerste stap was een interview met een mediator bij mij in de buurt. Ik had acht vragen voor hem die varieerden van beroepsinhoud, voor- en nadelen en opleidingen tot tips en werkgelegenheid. Hij was MfN-geregistreerd en dat was voor mij op dat moment het hoogst haalbare in mediationland. Na dat gesprek ging ik me oriënteren op opleidingen; ik vergeleek cursusaanbod, locaties en kosten met elkaar en koos voor de zesdaagse basistraining van Merlijn training & advies. Ik moest drie boeken aanschaffen, waaronder het Handboek Mediation, waarvan ik vóór aanvang van de cursus de eerste acht hoofdstukken gelezen moest hebben. Dus in de kerstvakantie van 2018 las ik desbetreffende hoofdstukken en maakte een uitgebreide samenvatting, zodat de theorie beter kon beklijven. Ik vond het erg interessant en zag mezelf al in de toekomst als mediator aan het werk.

Basistraining en buurtbemiddeling
In januari 2019 startte ik, samen met negen andere cursisten, met de basistraining en naast de theorie werd er gelijk veel geoefend. Dat was erg zinvol en leerzaam. In de rollenspellen was ik soms mediator, soms een partij of ik observeerde de oefengesprekken om achteraf feedback te geven. De trainers waren ervaren mediators en de sfeer in de groep was fijn en veilig. Na deze cursus werd mij vooral duidelijk dat ik nog veel te leren had, voordat ik een MfN-mediator zou zijn. Om meer praktijkervaring op te doen, meldde ik me als vrijwilliger aan bij de buurtbemiddeling in mijn woonplaats. Er is natuurlijk een groot verschil met mediation, want bij buurtbemiddeling neemt één van de partijen het initiatief en bij mediation komen beide partijen vrijwillig naar een mediator. Maar er is ook veel overlap en ik zou als conflictbemiddelaar ruime ervaring kunnen opdoen.

Kwaliteitsregister
In juni rondde ik de cursus Buurtbemiddeling af en in augustus had ik mijn eerste casus. Als buurtbemiddelaar ga je altijd samen met een collega op huisbezoek en ook daarin verschilt het van mediation. Je houding, de vraagtechnieken en interventies komen grotendeels wél overeen, dus dit voelde als een prima vervolgstap voor mijn weg naar het MfN. Omdat mediator geen beschermd beroep is en iedereen zich dus mediator kan noemen, bemerkte ik bij mezelf een grote behoefte om me kwalitatief te gaan onderscheiden. Vandaar dat ik in juli de tweedaagse training MfN-registratie: theorie en assessment bij Merlijn ging volgen. Ook nu zat ik weer in een fijne en gemotiveerde groep cursisten en hieruit is zelfs een intervisiegroep ontstaan.

Intervisie
Ditmaal stonden vooral de juridische aspecten centraal, evenals de kennistoets en de beoordelingscriteria van het praktijkassessment. En vanaf dat moment voelde ik de druk van de theorie- en praktijktoets. En ik niet alleen. Al mij medecursisten hadden het over beide toetsen en als iemand een van beide had gehaald dan was ik blij voor hen, maar ik dacht ook met afgunst aan de opluchting die dat resultaat met zich mee moest brengen en ik wilde nog maar één ding; zo’n zelfde resultaat en diezelfde opluchting. Mijn bedrijf Vigilant begon inmiddels te lopen, de eerste opdrachten kwamen binnen en ik wilde vóór het eind van het jaar de theorietoets hebben afgerond. Ik maakte een planning, begon met studeren en was erg blij met een mooie samenvatting van iemand uit mijn intervisiegroep. We spraken regelmatig bij iemand thuis af en oefenden mediations a.d.h.v. casuïstieken uit een oefenboek, om zo ook de praktijkervaring goed te onderhouden.

Theorie-examen
En begin december was het dan zover; het theorie-examen mediation. Ik koos voor de digitale optie, want dan kreeg je gelijk de uitslag. Veel te vroeg reisde ik af naar Arnhem en meldde ik me present. Het probleem was dat ik geen echte voorstelling had van de soort vragen die werden gesteld. De inhoud was bekend (en erg veel) en tijdens de tweedaagse training werden er wel een aantal toetsvragen gesteld en besproken, maar op dat moment had ik me nog niet uitgebreid in de theorie verdiept, dus dat fungeerde meer als een diagnostische toets. Waarop ik overigens weinig scoorde. Kort van tevoren waren een paar mensen uit mijn intervisiegroep geslaagd, maar er was ook iemand gezakt en de zenuwen gierden door mijn lijf. Maar ik haalde de toets ruim voldoende en de opluchting was nog groter dan ik me had voorgesteld. Nu nog slechts één hobbel te nemen; het praktijkassessment.

Voorbereiding praktijkexamen
In januari 2020 besloot ik om me te gaan specialiseren als arbeidsmediator en ik schreef me in voor de vierdaagse specialisatietraining via Merlijn. Deze startte  begin maart en daar kwam ik weer dezelfde trainer tegen van de keren daarvoor. Hij informeerde naar de stand van zaken en bood aan om als opleidingsassessor aanwezig te zijn bij mijn praktijkassessment. Dat leek me een goed plan en ik plande via Intop een datum; 1 mei 2020. Ondanks de hoge kosten koos ik voor een live-assessment, omdat daarbij een reflectiemoment aanwezig is waarin je gemaakte keuzes kunt onderbouwen en kunt terugblikken op wat wel/niet goed ging. Ook kun je gebruikmaken van een korte time-out. En toen brak de Coronacrisis uit.

Live-assessment
Intop belde me met de mededeling dat wat hen betreft het praktijkexamen RIVM-proof kon doorgaan en ik besloot ervoor te gaan. Ik kocht het boekje Taal van de mediator om me voor te bereiden op het live-assessment en ik oefende ondertussen online met mijn intervisiegroep. Ik kreeg telefonisch nog tips van de trainer en op vrijdag 1 mei reed ik naar Hilversum. Er waren goede maatregelen genomen en ik was blij dat ik het examen niet had uitgesteld. Uit de vier casussen koos ik het burenconflict en ik bereidde me voor. Het was spannend, maar de acteurs speelden hun rol goed en ze waren minder weerbarstig en lastig dan mijn collega’s tijdens de trainingen en intervisies. Ik sprong een gat in de lucht toen ik hoorde dat ik was geslaagd en stond te popelen om mijn profiel te wijzigen, maar mijn geduld werd nog op de proef gesteld door administratieve verplichtingen: VOG aanvragen, inschrijf- en registratieformulier MfN invullen, alles opsturen, bellen, mailen en geduldig wachten. En nu is het zover; mijn MfN-registratie is voltooid. Eindelijk. Het was een lange, doch leerzame weg. Ik ben wel benieuwd wat er met mijn huidige registratie gebeurt als er straks een wettelijk mediatorregister komt. Ik volg de ontwikkelingen op de voet en geniet vooralsnog van mijn nieuwe titel.